راه های جلوگیری از سرگیجه بیماری منییر

توضیحات

با اینکه هیچ درمان قطعی برای منیر وجود ندارد ولی در این مقاله به راه های جلوگیری از سرگیجه بیماری منییر اشاره خواهد شد. این راهکارها در کاهش حملات سرگیجه بیماری منییر بسیار موثر می باشند. برخی کتب از واژه “منیر” و برخی دیگر از واژه “منییر” برای این بیماری استفاده می کنند. در این مقاله از هر دو واژه استفاده شده است. در ویدیو زیر به معرفی بیماری منییر و راه های درمان آن اشاره شده است.

بیماری منییر و علائم آن

آیا تا کنون شیر جوشانده اید؟ هنگام جوشاندن شیر، امکان افزایش حجم و سر ریز شدن آن وجود دارد. در گوش داخلی ما نیز مایع آندولنفی وجود دارد که بنا به هر دلیلی اگر ملتهب شده و افزایش حجم دهد، باعث سرگیجه می گردد. مایع آندولنف در گوش داخلی محصور بوده در محیطی محدود قرار دارد بنابراین این افزایش حجم راهی برای تخلیه و خروج نداشته و باعث سرگیجه و کم شنوایی تدریجی و… می گردد.

منییر باعث التهاب مایع آندولنف موجود در گوش داخلی می گردد

منیر اختلال گوش داخلی است که تقریباً از هر ۱۰۰۰ نفر ۱۲ نفر را درگیر می کند. بیماری منیر با کم شنوایی (کم شنوایی نوسانی)، وزوز گوش (زنگ زدن در گوش)، احساس پری یا فشار در گوش و سرگیجه یا گیجی و منگی مشخص می شود.

علت بیماری منیر و تشخیص آن

اگرچه علت دقیق بیماری منییر ناشناخته است، برخی از عوامل می توانند خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهند، از جمله آلرژی. اکثر متخصصان علت بیماری منیر را مایع بیش از حد و تورم گوش داخلی می دانند. همچنین علت بیماری منیر ممکن است خانوادگی باشد که ژنهای مختلف (اما هنوز ناشناخته) احتمال بروز بیماری را افزایش می دهند.

برای تشخیص، شنوایی شناسان آزمایش شنوایی را انجام داده و تعادل را ارزیابی می کنند. همچنین پزشکان نیز اسکن MRI گوش داخلی را انجام می دهند. آنها همچنین سایر مواردی را که ممکن است باعث کم شنوایی، وزوز گوش، پری گوش یا سرگیجه شوند از قبیل تومور مغزی یا مولتیپل اسکلروزیس (بیماری MS) را بررسی می کنند.

هیچ عامل خطر شناخته شده ای برای منیر مشخص نشده است ، اما حدود 50 درصد از افراد مبتلا به آن سردرد میگرنی دارند. همچنین احتمالاً نوعی سرگیجه به نام سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم (BPPV) نیز در این بیماری وجود دارد.

راه های جلوگیری از سرگیجه بیماری منییر

از راه های جلوگیری از سرگیجه بیماری منییر می توان به درمان دارویی، تمرینات درمانی و توانبخشی، پرهیز غذایی و ترکیبی از این موارد اشاره کرد.

تمرینات درمانی سرگیجه 

تمریناتی که برای افراد منییری توصیه میگردد، تمرینات ۱۰ مرحله ای می باشد که می توانید این ویدیو را در بالا با اضافه کردن به سبد خرید خود تهیه نمایید. همچنین در ویدیو زیر تمرینی بسیار ساده و کاربردی برای افراد منییری توصیه می گردد. این تمرین برای مواقعی کاربرد دارد که فرد بیمار به داروهای خود دسترسی نداشته و دچار حملات سرگیجه می گردد.

برای افرادی که همراه با منییر BPPV را نیز تجربه می کنند ، شنوایی شناس ممکن است مانور ایپلی را توصیه نماید. تمرینی که به جابجایی بلورهای کلسیم در گوش کمک می کند.

توانبخشی شنیداری

معمولا کم شنوایی در بیماری منیر پیشرونده بوده و پیشرفت کم شنوایی بسیار آهسته صورت می گیرد. در این افراد سمعک می تواند مفید باشد. اگر کم شنوایی همچنان به پیشرفت خود ادامه داده و فرد، مبتلا به کم شنوایی عمیق گردد در اینصورت سمعک دیگر کمک کننده نخواهد بود.

رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی

برای کمک به جلوگیری از سرگیجه، پزشکان ممکن است یک رژیم غذایی کم نمک، حدود 1.5 گرم سدیم در روز (تقریباً یک چهارم قاشق چای خوری) را توصیه کنند. تغییر در سبک زندگی از قبیل ترک سیگار و قلیان، پرهیز از مونو سدیم گلوتامات (MSG) ، کم کردن مصرف کافئین، مصرف کمتر قهوه و نوشابه، خواب منظم و کافی، انجام تمرینات تعادلی و ورزش، کاهش استرس و مصرف برخی از داروها که در ادامه معرفی می گردند، به درمان علائم کمک می کنند و ممکن است تعداد حملات سرگیجه بعدی را کاهش دهند.

درمان دارویی

به دلیل همپوشانی بین میگرن و منیر، برخی از پزشکان درمان های پیشگیری کننده از میگرن مانند داروی ضد صرع توپیرامات (Topamax) و ضد افسردگی نورتریپتیلین (Pamelor) را تجویز می کنند که نشان داده شده است که این داروها برای درصد کمی از بیماران منیری موثر می باشند.

پزشکان کنار رژیم غذایی، داروهای ادرار آور مانند هیدروکلروتیازید – تریامترن (دیازید) را تجویز کنند. این ترکیب سطح مایعات را در گوش کاهش داده و ممکن است حملات سرگیجه و پیشرفت  کم شنوایی را کاهش دهد. شواهد مربوط به اثربخشی داروهای ضد سرگیجه مانند بتاهیستین (بتاسرک) ضعیف است ، اما پزشکان هنوز آنها را تجویز می کنند. در ایران نیز میزان تجویز این داروها به شدت بالا می باشد.

درمان دارویی منییر

برای درمان دوره های حاد سرگیجه، پزشکان معمولاً مکلیزین (یک نوع آنتی هیستامینی که برای بیماری حرکت استفاده می شود و نام دیگر آن Verticalm می باشد) یا لورازپام (یک نوع بنزودیازپین و آرامبخش می باشد) را همراه با اندانسترون (یک نوع داروی ضد تهوع که نام دیگر آن Zofran است) تجویز می کنند. برای شرایط شدیدتر، درمان های استروئیدی به صورت خوراکی یا به صورت تزریق در گوش میانی، ممکن است شنوایی را بهبود بخشیده و یا سرگیجه را برای چند ماه کاهش دهد.

اگر دوره های سرگیجه بدون پیش آگهی اتفاق بیفتد یا باعث افتادن فرد شود، در اینصورت پزشکان ممکن است جنتامایسین را با دوز پایین تجویز کنند، آنتی بیوتیکی که از طریق پرده گوش تزریق می شود. تزریق جنتمایسین پیشرفت بزرگی در درمان دوره های خطرناک سرگیجه می باشند که جایگزین اقدامات شدیدتر مانند بریدن عصب یا برداشتن گوش داخلی با جراحی شده اند. اما ، از آنجا که جنتمایسین می تواند به عملکرد دهلیزی آسیب برساند و شنوایی را بدتر کند ، این دارو فقط برای بیماران مبتلا به سرگیجه شدید اختصاص دارد. 

راه های جلوگیری از سرگیجه بیماری منییر

درمان وزوز گوش در افراد دچار منییر

داروی جدید ممکن است علائم وزوز گوش را برای مبتلایان به بیماری منییر تسکین دهد

وزوز گوش یکی از علائم اصلی بیماری منییر است که نوعی اختلال در گوش داخلی می باشد. از ویژگی های وزوز گوش می توان به زنگ زدن، صدای هو هو و صدای خش خش و باد در گوش اشاره کرد. بیماری منییر یک مشکل طولانی مدت و پیشرونده گوش است که بر تعادل و توانایی شنوایی شما تأثیر می گذارد.

درمان وزوز گوش به روش مرسوم در افراد مبتلا به منییر

اکثر افراد مبتلا به بیماری منییر که دچار وزوز گوش هستند، از طریق برداشتن واکس گوش ، تغییر دارو یا توسط درمان بیماری های زمینه ای بدنبال کاهش علائم هستند. در برخی از افراد، سرکوب صدای وزوز گوش با استفاده از دستگاه های تولید کننده نویز سفید، سمعک ها و مسکرها می تواند به کاهش اثرات وزوز گوش کمک نماید. اگر کم شنوایی همراه با وزوز گوش دارید، درمان وزوز گوش به روش نورومونیک می تواند کمک کننده باشد.

درمان دارویی قطعی برای وزوز گوش وجود ندارد، اما داروهایی برای کمک به کاهش شدت علائم در دسترس هستند. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای یا Tricyclic موفقیت هایی را در این زمینه نشان داده اند. با این حال ، این داروها برای وزوز گوش شدید در نظر گرفته شده اند و اغلب عوارضی مانند خشکی دهان، تاری دید، یبوست و مشکلات قلبی دارند. 

داروی زاناکس (Xanax) می تواند به کاهش علائم وزوز گوش کمک کند، اما عوارض جانبی خواب آلودگی و حالت تهوع می تواند آزار دهنده باشد. از این بدتر، زاناکس پتانسیل بالایی در ایجاد عادت (اعتیاد به دارو) دارد. بنابراین هیچ دارویی در مراقبت از وزوز گوش و بیماری منییر، برتر نیست. اگرچه علائم توسط نویز، برداشتن واکس گوش و درمان شرایط زمینه ای قابل کنترل هستند، اما رفع مشکل در طولانی مدت وجود ندارد.

داروی جدید در درمان وزوز گوش و کم شنوایی حاصل از منییر

داروی جدید برای تسکین علائم وزوز گوش افراد دچار منییر در حال پیشرفت است. این دارو SPI-1005 نام دارد و محصولی از شرکت داروسازی Sound می باشد. نتایج مطلوبی از دو مطالعه به دست آمده است که نشان می دهد مصرف دارو بصورت خوراکی،  وزوز گوش و کم شنوایی حسی عصبی را در افراد مبتلا به بیماری منییر بهبود می بخشد.

بیماری منییر از هر 1000 نفر 12 نفر را درگیر می کند. امروزه دانشمندان معتقدند که این بیماری حاصل التهاب گوش داخلی است. در حال حاضر هیچ دارویی در درمان منییر مورد تایید FDA نمی باشد. برای اینکه داروی جدید  تأیید نهایی FDA را دریافت کند باید جلساتی را با FDA ، جهت ورود از فاز ۲ مطالعه به فاز ۳ برگزار کند.